Editor-in-Chief Lecture
Author
Associate Professor, Information Science and Knowledge Dept, Islamic Azad university- Science and Research Branch. Tehran. Iran
Abstract
یکی از مسائل چالشبرانگیز در دورههای تحصیلات تکمیلی، کثرت جذب دانشجو و بهتبع آن خیل دانشجویانی است که میبایست فارغالتحصیل شده و پایاننامهای را ارائه نمایند. کثرت دانشجویان کارشناسی ارشد و همچنین دکتری موجب شده است تا دانشجویان ازنظر علائق علمی و پژوهشهای کلاسی دچار پراکندهکاری و یا سری کاری شوند زیرا ایشان بجای آنکه یک سیر مطالعاتی را درروند ارائه مقالات کلاسی برگزینند، به دلیل تعداد زیاد دانشجویان مجال راهنمایی مؤثر از طرف اساتید وجود ندارد. بدین ترتیب هنگامیکه دانشجویان به مرحله انتخاب موضوع پایاننامه میرسند همواره شکایت از فقدان موضوعات بکر کرده و یا مرتباً موضوعات تکراری به گروههای آموزشی معرفی میگردد. عدم برنامهریزی صحیح موجب میشود تا تعداد کمی از دانشجویان علائق خود را شناسایی کنند و، باری به هر جهت، در محدودهی زمانی مشخص موضوعاتی را پیشنهاد کنند. مشکل به وجود آمده را از چند منظر میتوان آسیبشناسی کرد. نخست آنکه دانشجویان کارشناسی ارشد میبایست تحت سرپرستی اساتید مشخص قرار گیرند، علائق آنها شناسایی شود و یا سعی شود استعدادهای آنها شکوفا گردد که این امر با کثرت دانشجویان امکانپذیر نیست. مشکل جذب تعداد زیاد دانشجو دور تسلسل باطلی است که موجب شده است تعداد زیادی موضوع انتخاب گردد لذا انتخاب موضوعات غیرتکراری کاری بس دشوار شده است. باوجوداین، رشته علم اطلاعات و دانش شناسی با خلأ موضوعات مواجه است. یکی از مصادیق بارز آن حیطهی موضوعی فصلنامه "مطالعات دانششناسی" است. در طی دورهای که این مجله فراخوان مقالات را شروع کرده است تعداد زیادی از مقالات را در موضوعات مدیریت دانش و تحلیل استنادی دریافت کرده است درحالیکه موضوعاتی نظیر سازماندهی دانش، سرمایههای دانشی، اقتصاد اطلاعات و اقتصاد شبکه، دادهکاوی، متنکاوی و توسعه دانش و نظیر اینها، ازجمله خلأهای موضوعی هستند که در خصوص آنها احتمالاً کمتر پایاننامهای دفاع شده و مقاله پژوهشی نگاشته شده است، لذا توجه جامعه علمی علم اطلاعات و دانش شناسی را به این خلأهای موضوعی جلب نموده و این طرح مسئله میتواند فرصتی برای انتخاب موضوعات جدید باشد.
Keywords