نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران دانشجوی دکتری علم اطلاعات
2 استادیار علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
چکیده
خودسازماندهی به مفهوم توانایی سیستم‌های بیولوژیکی، طبیعی و جامعه در تغییر ساختار خود توسط خودشان در طی روند تعامل شان با محیط و یکی از اصول مهم سیبرنتیک و مفهومی هسته‌ای و مهم از علم سیستم‌هاست. خودسازماندهی گرچه ریشه در زیست‌شناسی و فیزیک دارد، اما نظام‌های اجتماعی ، اینترنت و شبکه‌های اجتماعی مجازی را نیز به دلیل دارا بودن ویژگی‌های نظام‌های خودسازمانده( همچون پیچیدگی، پویایی، عدم تعادل، خودجوشی، میان کنش، بازآفرینی، خودمحافظتی، هم افزایی، بازخورد مثبت و منفی و. . . ) می توان خودسازمانده در نظر گرفت . جامعه را می‌توان به عنوان نظامی خودآفرین و خودسازمانده توصیف کرد که قادر است با میان کنش‌ها و تعاملات ساختاری و کنش‌گران اجتماعی و بر مبنای فعالیت‌های خلاق انسان به بازتولید و سازماندهی خود بپردازد. اینترنت نیز به عنوان یک نظام فناورانه – اجتماعی ( متشکل از یک زیر سیستم فناورانه یا شبکه‌ای متشکل از شبکه‌های رایانه‌ای و زیر سیستم اجتماعی یا شبکه‌ای متشکل از شبکه‌های ارتباطات اجتماعی) و شبکه‌ای از شبکه‌ها است که عامل انسانی در خودسازماندهی وب نقش اساسی ایفا می‌کند . مطالعه حاضر به شیوه مرور مفهومی و با هدف تبیین اصل خودسازماندهی در نظام‌های اجتماعی بویژه اینترنت و شبکه‌های اجتماعی مجازی انجام شده است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Self-organization in social systems with emphasis on the Internet and virtual social networks
نویسندگان [English]
- Mahboubeh Rabiei 1
- Zoya Abam 2
1 Phd candidate of information science in Alzahra university and expert of data processing at national library of Iran
2 tehran
چکیده [English]
Self-organization in the sense of the ability of biological, natural and social systems to change their structure by themselves during the process of their interaction with the environment is one of the most important cybernetic and conceptual principles at the core of systems science. Although self-organizing is rooted in biology and physics, but also social systems, the Internet and virtual social networks because of the characteristics of self-organized systems (such as complexity, dynamism, imbalance, spontaneity, interaction, recreation, self-preservation, synergy, positive feedback and Negative and...) Can be considered self-organizing. Society can be described as a self-creating and self-organizing system that is able to reproduce and organize itself through structural actions and interactions and social actors and based on human creative activities. The Internet is also a technological-social system (consisting of a technological subsystem or networks consisting of computer networks and social subsystems or networks consisting of social communication networks) and a network of networks in which the human factor plays a key role in web self-organization.The present study was conducted in a conceptual review manner with the aim of explaining the principle of self-organization in social systems, especially the Internet and virtual social networks.
کلیدواژه‌ها [English]
- Self-organization
- Self-organization systems
- Virtual social networks
- Internet
- Cybernetics
)