مصطفی علیمرادی؛ مهدی امینی مقدم
چکیده
سازماندهی دانش که برای دسترسی آسان، دقیق و سریع به محتوای دانش انجام می پذیرد، با استفاده از فراداده های برآمده از واژگان کنترل‌شده و استاندارد صورت می گیرد. این فراداده های استاندارد حاصل نظر جامعه علمی و متخصصان موضوعی آن علم است. بر پایه رهیافت سنتیِ سازماندهی و بازیابی دانش، میان اطلاعات و دانش و انسان دوگانگی وجود ...
بیشتر
سازماندهی دانش که برای دسترسی آسان، دقیق و سریع به محتوای دانش انجام می پذیرد، با استفاده از فراداده های برآمده از واژگان کنترل‌شده و استاندارد صورت می گیرد. این فراداده های استاندارد حاصل نظر جامعه علمی و متخصصان موضوعی آن علم است. بر پایه رهیافت سنتیِ سازماندهی و بازیابی دانش، میان اطلاعات و دانش و انسان دوگانگی وجود دارد و سازماندهی دانش به‌مثابه امری عینی و توصیف های خنثی از یک جهانِ دانشِ از پیش موجود است. در نگاه سنتی، امر ادراک‌شده، آیینه تمام نمای واقعیت است. این تصور از عینیت گرایی و خنثی بودن، با ظهور اندیشه پست مدرنیسم فرو نشست. در نگاه پست مدرن، امر واقع، حقیقت و دانش به‌مثابه امر ساخته و پرداخته شده در جامعه گفتاری خاص است؛ بنابراین نظریه پست مدرن، سازماندهی اطلاعات به‌مثابه تعامل فعال انسان با مفاهیم و اطلاعات برای برساختن نظام هایی از سازماندهی دانش است. ازاین‌روی، قوانین، دستورالعمل ها و استانداردهای سازماندهی اطلاعات کمتری موردتوجه قرار میگیرد و آنچه مهم است پویایی برداشت ها از متون و ازاین‌روی، پویایی ساختار محتوا و فرایند تفسیری در سازماندهی دانش است. در حوزه علوم اسلامی، این امر از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ زیرا متون اسلامی، مانند منابع علوم قرآن و علوم حدیث، مبنای احکام شرعی و مبانی اخلاقی و اعتقادی اند و سازماندهی دقیق و درست این منابع، سبب بازیابی درست و درنتیجه احکام درست شرعی، اخلاقی و اعتقادی خواهد بود.
