رحمان معرفت
چکیده
هدف پژوهش حاضر ارائه تجربه دانشجویان دانشگاه سمنان در آموزش مجازی است. بیماری کووید 19 زمینه ساز استفاده گسترده از ظرفیت های فضای مجازی در آموزش شد اما آماده نبودن دانشجویان، چالش هایی برای آنان به همراه داشته است. این پژوهش به عنوان یک پژوهش کیفی، به دنبال شناخت حداکثری تجربه دانشجویان دانشکده روان‌شناسی دانشگاه سمنان است که در مواجهه ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر ارائه تجربه دانشجویان دانشگاه سمنان در آموزش مجازی است. بیماری کووید 19 زمینه ساز استفاده گسترده از ظرفیت های فضای مجازی در آموزش شد اما آماده نبودن دانشجویان، چالش هایی برای آنان به همراه داشته است. این پژوهش به عنوان یک پژوهش کیفی، به دنبال شناخت حداکثری تجربه دانشجویان دانشکده روان‌شناسی دانشگاه سمنان است که در مواجهه با فضای اطلاعاتی جدید تجربه‌هایی مثبت یا منفی داشته اند. برای گردآوری داده‌ها از مصاحبه نیمه‌ساختار یافته استفاده شد. با کمک روش گراند تئوری و با بهره گیری از مکس کیودا داده‌های بدست آمده تجزیه و تحلیل شد. هفتادو دو مصاحبه تا زمان اشباع داده‌ها (مصاحبه پنجاه دوم به بعد) انجام شد. یافته‌ها نشان داد که با وجود چالش‌ها و معایب گوناگون همچون ضعف و کندی اینترنت، مشکلات سخت افزاری و نرم افزاری، دانشجویان با توجه به مزایای آموزش مجازی از این نوع آموزش استقبال کرده اند. گرچه در خصوص آینده آموزش مجازی دیدگاه‌های متفاوتی بین دانشجویان حاضر در پژوهش حاضر وجود داشت اما نکته جالب توجه در یافته‌های پژوهش حاضر این بود که با وجود اعلام تمایل به آموزش حضوری توسط افراد، تمایل به آموزش تلفیقی نیز در بین مصاحبه کنندگان پُر رنگ بود. مصاحبه کنندگان، آموزش مجازی با شرایط خاص را به آموزش حضوری صرف ترجیح می‌دادند. شرایطی که در آن چالش‌های مرتبط با استفاده از آموزش مجازی به حداقل برسد. پژوهش حاضر، از نظر جامعه پژوهش و روش‌شناسی پژوهش دارای اصالت است. تاکنون پژوهشی در مورد تجربه آموزش مجازی دانشجویان دانشگاه سمنان انجام نگرفته است .
