محبوبه ربیعی؛ زویا آبام
چکیده
خودسازماندهی به مفهوم توانایی سیستم‌های بیولوژیکی، طبیعی و جامعه در تغییر ساختار خود توسط خودشان در طی روند تعامل شان با محیط و یکی از اصول مهم سیبرنتیک و مفهومی هسته‌ای و مهم از علم سیستم‌هاست. خودسازماندهی گرچه ریشه در زیست‌شناسی و فیزیک دارد، اما نظام‌های اجتماعی ، اینترنت و شبکه‌های اجتماعی مجازی را نیز به دلیل دارا بودن ویژگی‌های ...
بیشتر
خودسازماندهی به مفهوم توانایی سیستم‌های بیولوژیکی، طبیعی و جامعه در تغییر ساختار خود توسط خودشان در طی روند تعامل شان با محیط و یکی از اصول مهم سیبرنتیک و مفهومی هسته‌ای و مهم از علم سیستم‌هاست. خودسازماندهی گرچه ریشه در زیست‌شناسی و فیزیک دارد، اما نظام‌های اجتماعی ، اینترنت و شبکه‌های اجتماعی مجازی را نیز به دلیل دارا بودن ویژگی‌های نظام‌های خودسازمانده( همچون پیچیدگی، پویایی، عدم تعادل، خودجوشی، میان کنش، بازآفرینی، خودمحافظتی، هم افزایی، بازخورد مثبت و منفی و. . . ) می توان خودسازمانده در نظر گرفت . جامعه را می‌توان به عنوان نظامی خودآفرین و خودسازمانده توصیف کرد که قادر است با میان کنش‌ها و تعاملات ساختاری و کنش‌گران اجتماعی و بر مبنای فعالیت‌های خلاق انسان به بازتولید و سازماندهی خود بپردازد. اینترنت نیز به عنوان یک نظام فناورانه – اجتماعی ( متشکل از یک زیر سیستم فناورانه یا شبکه‌ای متشکل از شبکه‌های رایانه‌ای و زیر سیستم اجتماعی یا شبکه‌ای متشکل از شبکه‌های ارتباطات اجتماعی) و شبکه‌ای از شبکه‌ها است که عامل انسانی در خودسازماندهی وب نقش اساسی ایفا می‌کند . مطالعه حاضر به شیوه مرور مفهومی و با هدف تبیین اصل خودسازماندهی در نظام‌های اجتماعی بویژه اینترنت و شبکه‌های اجتماعی مجازی انجام شده است.
سید مهدی نارمنجی
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رفتار اشتراکگذاری اطلاعات کتابداران کتابخانه‌های عمومی استان خراسان جنوبی در شبکه‌های اجتماعی مجازی در دوران محدودیتهای ایجاد شده جهت پیشگیری از شیوع ویروس کووید 19 بود. این پژوهش از نوع کاربردی بود و به روش پیمایش تحلیلی انجام شد. جامعه پژوهش را کتابداران کتابخانه‌های عمومی زیر پوشش نهاد ...
بیشتر
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رفتار اشتراکگذاری اطلاعات کتابداران کتابخانه‌های عمومی استان خراسان جنوبی در شبکه‌های اجتماعی مجازی در دوران محدودیتهای ایجاد شده جهت پیشگیری از شیوع ویروس کووید 19 بود. این پژوهش از نوع کاربردی بود و به روش پیمایش تحلیلی انجام شد. جامعه پژوهش را کتابداران کتابخانه‌های عمومی زیر پوشش نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور در منطقه خراسان تشکیل داد که بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه 231 نفر تعیین گردید. در مجموع 150 نفر (65 درصد) پرسشنامه برخط پژوهش را تکمیل نمودند. یافته‌ها نشان داد که حدود 42 درصد کتابداران بیش از سه سال از شبکه‌های اجتماعی مجازی استفاده کرده‌اند و نزدیک به نیمی از آنها بین نیم تا یک ساعت را به استفاده از این شبکه‌ها در طول شبانه روز اختصاص داده‌اند. کتابداران به طور معناداری پایین‌تر از سطح مطلوب به اشتراکگذاری اطلاعات در این شبکه‌ها اقدام کرده‌اند. نتایج هم‌چنین حاکی از این بود که ببن رفتار اشتراکگذاری اطلاعات کتابداران زن و مرد و هم‌چنین کتابداران سطوح تحصیلی مختلف در شبکه‌های اجتماعی مجازی تفاوت معناداری وجود نداشت. اما بین هر دو شاخص مورد بررسی اعتماد (اعتماد به شبکه و اعتماد به اعضای شبکه) و رفتار اشتراکگذاری اطلاعات کتابداران در شبکه‌های اجتماعی مجازی رابطه معنادار و مثبتی وجود داشت.
